เสี้ยวหนึ่ง...

ภายในห้องสี่เหลี่ยมจตุรัสที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้น
พัดลมบนเพดานกำลังหมุนเป็นรอบจังหวะช้า ๆ
และทำท่าว่าจะตกลงมาทุกครั้งที่ใบพัดเริ่มกวัดแกว่ง
ของภายในห้องวางระเกะระกะกระจัดกระจาย
อย่างหาระเบียบไม่ได้

.....
อ๊าาาาาาาาา!
เสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกระคนหวาดกลัว
ของชายคนหนึ่ง..
ที่ถูกตรึงไว้บนเตียงกำลังดิ้นพล่านเพื่อหวัง
หลุดพ้นพันธนาการโซ่ตรึงเสียให้ได้

...
ผ้าม้านสีขาวหม่น โบกสะบัดพริ้วเป็นระรอก
ตามจังหวะแห่งกระแสลม
มีเงาร่างเล็กร่างหนึ่ง ผมยาวสยายเคลื่อนไหวล้อสายลมนั้น
มองลึกเข้าไปในแววตา ช่างเย็นชาไร้ซึ่งความรู้สึกแห่งชีวิต
ใบหน้าขาวซีดไร้ซึ่งสีเลือด หากมุมปากแฝงรอยยิ้มเล็ก ๆ
ให้รู้สึกชวนสยอง

.....
อ๊าาาาาาาาา
ชายหนุ่มยังคงดิ้นพล่าน
ร่างเล็กเริ่มมีการเคลื่อนไหวเข้าใกล้ ใกล้ ใกล้ขึ้นทุกขณะ
กึก ๆ ๆ แกร๊ง ๆ ๆ
เสียงการเคลื่อนไหวของโซ่ที่ตรึงร่างชายหนุ่มดังระงม
จากการดิ้นเพื่อให้หลุดพ้น
สายไปเสียแล้ว ไม่อาจหลุดพ้นพันธนาการนั้นได้
ร่างบางของเด็กสาวเยื้องย่างถึงจนได้
รอยยิ้มแฝงเลศนัยแห่งความน่าสะพรึง
เสียงกรีดร้องราวจะขาดใจของชายหนุ่มดังกึกก้องขึ้นทุกขณะ
จนในที่สุด

ฉึก  อ๊ากกกกก....ฉึกๆๆๆๆๆ

เสียงกรีดร้องราวจะขาดใจนั้นสงบลงจนได้
เลือดสีแดงสดอุ่น ๆ พุ่งกระฉูดออกจากบาดแผล
ในขณะที่เจ้าหล่อนกระชากมีดออก
ตามใบหน้าและเสื้อผ้าของหล่อนเต็มใบด้วยรอยเลือด
ของชายหนุ่มที่ซัดสาดใส่ให้เปอะเปื้อนไปทั่ว

...
หล่อนฉีกยิ้มที่มุมปากกว้างขึ้นในขณะมอง
ดูผลงานและมีดที่ชุ่มไปด้วยเลือดสด ๆ
ที่ยังไหลลงพื้นเป็นหยด ๆ จากปลายมีด
ก่อนที่จะนำปลายมีดนั้นมาสัมผัสกับปลายลิ้น
มันช่างเป็นรสชาติที่แสนจะโอชะยิ่งกว่าสิ่งใด

เพียงเท่านี้ เธอก็จะไม่มีโอกาศนอกใจฉันอีก
เพียงเท่านี้ เธอจะไม่สามารถโกหกอะไรฉันได้อีก
เพียงเท่านี้ เธอก็จะเป็นสมบัติของฉันเพียงผู้เดียว
เพียงเท่านี้ จะไม่มีใครแย่งเธอไปจากฉันได้อีก
เพียงเท่านี้ เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่ ตลอดไป...ที่รัก